Με ιδιαίτερη έκπληξη και θλίψη ενημερωθήκαμε ότι την εποχή που ζούμε έγκριτοι δημοσιογράφοι χωρίς ιδιαίτερες πηγές και διασταυρώσεις πληροφοριών παρουσιάζουν μέλη μας – επαγγελματίες αθλητές ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου για τους οποίους έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις κακουργηματικού βαθμού. Ο λόγος για τα μέλη του ΠΣΑΠ κύριο Αθανάσιο Τόλιο και κύριο Κωνσταντίνο Γιώτα.
Πριν από το οτιδήποτε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών επιθυμεί να αναφέρει ότι και οι δύο ποδοσφαιριστές δεν αποτελούν ποδοσφαιριστές οι οποίοι συμμετείχαν μια ή δύο φορές σε επαγγελματικά πρωταθλήματα, αλλά έχουν σταδιοδρομία ετών, έχοντας μάλιστα ανεβάσει κατηγορία τις ομάδες στις οποίες εργάζονταν.
Με έκπληξη λοιπόν αλλά και με θλίψη, ενημερωθήκαμε ότι παρουσιάζονται τα δύο παραπάνω μέλη μας ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, με αποτέλεσμα να βλάπτονται στις προσωπικότητές τους, στις δουλειές τους, στις οικογένειές τους και στον κοινωνικό τους περίγυρο.
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών είναι υποχρεωμένος να συστήσει ψυχραιμία, σύνεση και αυτοσυγκράτηση για μια ακόμη φορά σε όλους τους εμπλεκόμενους…..
Όχι γιατί κάποιος δημοσιογράφος δημοσίευσε – ως μη έδει – αν υπάρχει – μια ποινική δίωξη εις βάρος αθλητών ανεβάζοντας τα νούμερα της τηλεθέασής του. Σε καμία περίπτωση όχι. Και τούτο, διότι οι επαγγελματίες αθλητές μπορούν να θεωρηθούν πρόσωπα της επικαιρότητας και η επέμβαση στις προσωπικότητές τους για την ενημέρωση της κοινής γνώμης δικαιολογημένη βάσει του άρθρου 367 του ΠΚ για το δικαιολογημένο ενδιαφέρον στις επεμβάσεις της προσωπικότητας.
Απαιτείται όμως σύνεση, αυτοπεριορισμός, αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκράτηση καταρχήν διότι δεν είναι επιτρεπτό ακόμη και για πρόσωπα της επικαιρότητας να προσβάλλεται το τεκμήριο αθωότητας, το οποίο προστατεύεται ως γνωστόν υπερνομοθετικά ακόμη και με το άρθρο 6 § 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Δεν μπορούμε ως άνθρωποι να μαυρίζουμε ανθρώπινες ζωές στο βωμό της τηλεθέασης ως καταδικασμένες για αδικήματα ενάντια στον αθλητισμό από μόνες ενδεχόμενες ενδείξεις ενοχής. Για την καταδίκη ενός προσώπου για ένα αδίκημα απαιτούνται συγκεκριμένες αποδείξεις, ενώ για την άσκηση ποινικής δίωξης, απλές ενδείξεις. Στο πλαίσιο αυτό, μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να έχει κάνει ένα λάθος, το οποίο αποτελεί και μια ένδειξη και για αυτό να κατηγορηθεί, τα λάθη όμως είναι ανθρώπινα και για το λόγο αυτόν αν δεν συνοδεύονται με άλλες παράνομες συμπεριφορές μπορεί να μείνουν απλές ενδείξεις και να οδηγήσουν στην αθώωση των προσώπων που διώκονται. Κατά συνέπεια, δεν δικαιούται κανένας δημοσιογράφος να καταδικάζει φυσικά πρόσωπα προσβάλλοντας το τεκμήριο αθωότητάς τους.
Επιπροσθέτως, ο αυτοέλεγχος του κάθε προσώπου απαιτείται για την μη παρουσίαση μέρους της αλήθειας, κάθε φορά που προβαίνει σε μια ανάλογη δημοσίευση. Και τούτο, διότι το μέρος της αλήθειας είναι δυνατό να προσδώσει εν τέλει διαφορετικό περιεχόμενο στην όλη κατάσταση και εν τέλει να παρουσιάσει μια διαφορετική εικόνα από την πραγματική επί ζημία ίσως και επί καταστροφή ανθρωπίνων ζωών, επαγγελματικών, κοινωνικών, ψυχικών, οικογενειακών. Και τούτο, διότι εξ όσων γνωρίζουμε για τα μέλη μας κύριο Γιώτα και κύριο Τόλιο και για το παιχνίδι της Καλλιθέας με τα Ψαχνά του 2012 για το οποίο προσφάτως κατηγορήθηκαν από δημοσιογράφους ότι είχαν εμπλοκή σε αναφερόμενο προσυνεννοημένο παιχνίδι, είχαν ασκηθεί πειθαρχικές διώξεις από τα αρμόδια αθλητικά δικαιοδοτικά όργανα και αθωώθηκαν με την υπ’ αριθμόν απόφαση 227/5-6-2012 της Πειθαρχικής Επιτροπής της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Πουθενά στις δημοσιεύσεις δημοσιογράφων δεν παρατηρήσαμε το στοιχείο αυτό. Άραγε, αυτό σημαίνει ότι οι δημοσιογράφοι αναφέρουν μόνο αυτό που πουλάει, ή πουλάνε μόνο αυτό που τους δίνει κέρδος;
Ας μη βιαζόμαστε, ας αυτοπεριοριζόμαστε με λογική και σύνεση και ας μην προβαίνουμε σε δηλώσεις τις μεταμεσονύκτιες ώρες που όλοι είμαστε κουρασμένοι και κάνουμε λάθη, γιατί και κάποιο λάθος μπορεί να είναι μοιραίο…
Από τον ΠΣΑΠ
